اعلان امامت و ولايت حضرت به نصّ صريح آيه شريفه «يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِن رَبِّكَ»[2] صورت گرفت؛ و پيامبر(ص) که اطاعتش به نص آيات قرآن برهمگان واجب است و سخن او سخن «من له الوحي» است و «وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى* إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحَى»[3]

پيامبر(ص) در آخرين حج خود ـ به نام حجّة الوداع ـ در سرزمين «جحفه» مأموريت رساندن پيام الهي را به امت اسلام پيدا کرد و افراد حاضر در آن روز را که بنا به قول مورخّين اسلام از چهل هزار نفر تا صدو بيست هزار نفر بودند را موظّف شرعي نمود که حاضرين به غائبين برسانند که «علي بن ابي طالب وصي و جانشين برحق پيامبر خدا و امام امّت اسلام خواهد بود و جانشينان او نيز يازده امام ديگرند که همگي معصوم و پاک هستند».

ارزش شناخت قدر غدير

انسان با شناخت غدير به آنجا مي رسد که با فرشتگان خداوند دست مي دهد. امام هشتم حضرت علي بن موسي الرضا ـ عليه آلاف التحية و الثناء ـ مي فرمائيد: «و الله لو عرف الناس فضل هذا اليوم بحقيقته لصافحتهم الملائكة في كل يوم عشر مرّات» يعني: «به خدا سوگند اگر مردم عظمت و ارزش حقيقي اين روز (روز غدير) را دريابند ، فرشتگان روزي ده مرتبه با آنها مصافحه مي کند»[4] و در روايتي از امام صادق عليه السلام چنين نقل شده است که: «خداوند عزّوجلّ هيچ پيامبري را مبعوث نکرد مگر آن که اين روز را عيد گرفت و مقام آن را به وي شناساند»[5]

بنابراين شناخت حقيقي روز غدير ، معرفت حقيقي صاحب غدير حضرت يعسوب الدين آقا امير المؤمنين علي بن ابي طالب ـ عليه السلام ـ را مي طلبد؛ و هرچه اين معرفت بيشتر و بيشتر باشد انسان به معارف دين پي خواهد بُرد و جان خود را پالايش خواهد کرد.

اين معرفت، سرانجام با ظهور آخرين وارث و يادگار غدير حضرت بقية الله الاعظم ـ روحي و ارواحنا له الفداء ـ به مرحله اعلاي خود خواهد رسيد. در آن روز با شکوه است که عقول تمامي مردم به دست مبارک امام عصر ـ عجّل الله فرجه الشريف ـ تکامل يافته و انسان ها آماده پذيرش معارف و فضائل الهي به نحو کامل خواهند شد.

معرفي امام زمان(عج) در صحراي غدير

يکي از موضوعات مهمي که پيامبر بزرگوار ـ صلي الله عليه وآله وسلم ـ در روز غدير ضمن خطبه شريف غدير فرمودند "مسأله مهدويت" و معرفي آخرين وارث غدير حضرت بقية الله(عج) بود.

مضامين عالي وبا عظمتي که پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه وآله وسلم ـ در خطبه غدير درباره دوازدهمين جانشين خود ـ اروحنا له الفداء ـ فرمودند نشان گر مقام والاي آن حضرت و بيانگر اهميت اين موضوع مهم است.

از اين رو غديريان و پيروان آن بزرگوار بايد توجه ويژه اي به اين فرازها داشته باشند؛ آنجا که خاتم انبياء(ص) درباره خاتم اوصياء(عج) چنين فرمودند:

ـ ألا انّ خاتم الأئمة منا القائم المهدى؛

ـ ألا إنّه الظاهر على الدين؛

ـ ألا إنّه النتقم من الظالمين؛

ـ ألا أنّه فاتح الحصون؛

ـ ألا أنّه غالب كلى قبيلة من أهل الشرك؛

ـ ألا إنّه مدرك بكل ثار لأولياء الله؛

ـ ألا إنّه الناصر لدين الله؛

ـ ألا إنّه الغراف في بحر عميق؛

ـ ألا إنّه يسمِّ كل ذى فضل بفضله و كل ذى جهل جهله؛

ـ إلا إنّه خيرة الله ومختاره؛

ـ ألا إنّه وارث كل علم والمحيط به؛

ـ ألا إنّه المخبر عن ربّه عزّوجلّ والمنبه بأمر إيمانه؛

ـ ألا إنّه الرشيد السديد . ألا إنّه المفوّض اليه؛

ـ ألا إنّه قد بشر بدين سلف بين يديه؛

ـ ألا إنّه الباقي حجّة ولا حجة بعده، ولا حقّ إلا منه، ولا نور إلا عنده؛

ـ ألا إنّه لا غالب له، ولا منصور عليه؛

ـ ألا إنّه ولي الله فى أرضه و حكمه فى خلقه و امينه في سرّه و علانيته.

يعني:

- بدانيد که آخرين امامان از ما مهدي قائم است؛

- بدانيد که اوست غلبه شونده بر اديان؛

-بدانيد که اوست انتقام گيرنده از کرده ظالمان؛

- بدانيد که اوست فتح کنده قلعه ها و نابود کننده آنها؛

- بدانيد که اوست غلبه شونده بر طايفه هاي مشرکان و هدايت کننده آنان؛

- بدانيد که اوست اتقام گيرنده هر خوني از اولياء خدا؛

- بدانيد که اوست ياري کننده دين خدا؛

- بدانيد که اوست استفاده کنده از دريايي عميق؛

-بدانيد که اوست که هر صاحب فضيلتي را به اندازه فصلش و هر صاحب جهالتي را به اندازه جهلش نشانه و درجه مي دهد؛

-بدانيد که اوست انتخاب شده و برگزيده شده او؛

-بدانيد که اوست به ارث برنده هر علمي و احاطه دارنده بر او؛

ــ بدانيد که اوست خبر دهنده از پروردگار عزّت و جلالش و آگاه کننده (مردم) به جريان ايمان آوردن به خدا؛

ــ بدانيد که اوست راهنما وهادي و استوار محکم؛

ــ بدانيد که اوست که اميد به او واگذار شده؛

ــ بدانيد که اوست کسي که پشتيبان (از پيامبر) به آمدن او بشارت داده اند؛

ــ بدانيد که اوست که کسي بر او غالب و چيره نشود و کسي بر عليه او کمک نمي شود؛

ــ بدانيد که او ولي خدا در زمينش است و حاکم او در بين آفريدگانش است و امين او در پنهان و آشکارش...[6]

حضرت بقية الله، تنها وارث غدير

ما در دوران امامت و ولايت آخرين يادگار غدير و تنها وارث اهل بيت عصمت و طهارت حضرت بقية الله الاعظم ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ به سر مي بريم. آن حضرت بنابه فرمايش پيامبر گرامي در روز غدير خم، يکي از دو ثقلين است که براي نجات از ضلالت و گمراهي بايد به آن بزرگوار تمسّک شده و ولايت و امامت او را از جان و دل پذيرا باشيم.

وقال رسول الله صلي الله عليه وسلّم: «انا وعلىُّ والحسنُ والحسينُ وتسعةٌ من ولدِ الحسينِ مُطّهّرُونَ ومعصومُون» يعني: «من، علي، حسن، حسين و نه نفر از فرزندان حسين، پاک و معصوم هستيم»[7]

راستي تا به حال از خود پرسيده ايم که چه وظيفه اي در دوران غيبت اين تنها وارث، برعهده ما شيعيان و دوستداران اوست؟ مگر نه اين است که تمام فرمايشات پيامبر بزرگوار(ص) در غدير نسبت به صاحب ولايت حضرت اميرالمؤمنين(ع)، اينک در حضرت مهدي(عج) خلاصه مي شود؟ و آن حضرت تنها صراط مستقيم ولايت است؟

مگر نه اين است که اگر به دنبال راه نجات و رهايي از گرفتاري هاي مادّي و معنوي هستيم تنها بايد به آخرين بازمانده اهل البيت(ع) تمسک پيدا کرده و از آن بزرگوار استمداد نمائيم؟

آري؛ تنها راه نجات از نابودي و هلاکت در دوران غيبت، تمسک به ولايت و امامت آن بزرگوار (عج) و زياد دعا نمودن براي تعجيل ظهور آن حضرت است.

غدير از ديدگاه امام خميني (ره)

ــ امروز که روز عيد غدير است و از بزرگترين اعياد مذهبي است. اين عيد عيدي است که مال مستضعفان است؛ عيد محرومان است؛ عيد مظلومان جهان است.

ــ امروز عيدي است که خداوند تبارک و تعالي به وسيله رسول اکرم ـ صلي الله عليه و آله وسلّم ـ براي اجراي مقاصد الهي و ادامه تبليغات و ادامه راه انبياء، حضرت امير ـ عليه السلام ـ را منصوب فرموده اند. بايد ما تأسف بخوريم از اين که نگذاشتند دست هاي خائن براي جنگ هائي که در زمان تصدّي ايشان به امور بود، آن جنگ ها و جنگ افروزها نگذاشتند که چهره اين مرد بزرگ در ابعاد مختلفي که دارد نمايان بشود. اين بزرگوار شخصيتي است که داراي ابعاد بسيار است و مظهر اسم جمع الهي است که داراي تمام اسماء و صفات است. تمام اسماء و صفات الهي در ظهور و در بروز در دنيا و در عالم، با واسطه رسول اکرم در اين شخصيت ظهور کرده است. ابعادي که از او مخفي است بيشتر از آن ابعادي که از او ظاهر است. همين ابعادي هم که دست بشر به آن رسيده است و مي رسد در يک مردي، در يک شخصيتي جمع شده است. جهات تناقض ، جهات تضاد، انساني که در حال اينکه زاهد و بزرگ ترين زاهد است به حسب افرادي عادي، جنگجو نيست (چون آنکه جنگجو است، زاهد نيست) در عين حالي که در معيشت آن طور زهد مي کردند و آن طور در خوراک و در آن طور چيزها، به حداقل قناعت مي کردند. قدرت بازو داشتند، آن قدرت بازو را؛ و اين هم جزء اموري است که جمعش جمع متضادين است.

ــ همين علي بن ابي طالب ـ عليه السلام ـ که رسول خدا او را به جاي خودش نصب کرد بيست و چند سال بنا بر مصالح اسلامي موافقت کرد با اشخاصي که به عقيده او غاصب مقام بودند، براي اينکه مصالح اسلام اقتضا مي کرد و اگر حضرت آن وقت مي خواست معارضه کند اسلام در خطر بود.[8]

غدير از ديدگاه مقام معظم رهبري (دامت برکاته)

ــ مسأله غدير را ما به عنوان يک اصل از اصول اساسي اعتقاد اسلامي خودمان مي شناسيم و اگر اين مسأله را مطرح مي کنيم اين فکر به ذهن بعضي نيايد که امروز در روزگار وحدت و همدلي و مهرباني شيعه و سنّي، خوب است اين مسايل مطرح نشود. اينجور نيست؛ اين يک اشتباه است؛ ما که معتقديم شيعه و سني با هم اتحاد داشته باشند ، دست در دست هم بدهند نيروهايشان را روي هم بريزند براي مقابله با دشمنان لا اله الا الله و دشمنان اسلام و دشمنان قرآن، معني اين حرف اين نيست که شيعه و سنّي از اعتقادات خودشان دست بردارند . معني اين حرف اين نيست که شيعيان عقيده اسلامي و شيعي خودشان را رها کنند، يا سني ها عقيده فقهي و اعتقادي و اصولي خودشان را رها کنند و بيايند شيعه شوند. اين اشتباه است. ما دعوت به اسلام مي کنيم و از اسلام دفاع مي کنيم؛ ما قرآن و لا اله الا الله و کعبه و معارف اسلامي را هدف از اين حکومت و اين انقلاب و تشکيل جمهوري اسلامي مي دانيم. امّا اين به معناي آن نيست که شيعيان عقائد خودشان را رها کنند و يا به آنهايي اعتنائي نکنند. به هيچ وجه اينطور نيست.[9]

سلام بر مولاي غدير

السلام عليک يا امير المؤمنين... السلام عليك يا ولى الله... انت اوّل مظلوم و اوّل من غَصِبَ حقُّهُ، صَبَرْتَ وَاحْتَسَبْتَ حتّى أَتاكَ اليقينُ... سلام بر تواي ولّي خدا ... تو اول مظلوم امّت اسلامي ـ و اولين فردي هستي که حق تو غصب گرديد ـ امّا صبر کردي و به حساب خدا آوري ـ تا به يقين رسيدي و شربت شهادت نوشيدي...[10]

پي نوشت ها:

[1] (اين حديث در بسياري از منابع و کتب اهل سنت نقل شده است؛ از جمله: 1 ـ مقتل الحسين (ع) علامه خوارزمي جلد 1 ص260. 2 ـ المناقب علامه خوارزمي ص38. 3 ـ ينابيع المودة علامه شيخ سليمان حنفي جلد 1 ص252. 4 ـ لسان الميزان علامه ابن حجر عسقلاني جلد 5 ص219. 5 ـ مناقب المرتضويّه علامه کشفي ترمذي ص109. 6 ـ مودة القربي علامه شافعي همداني ص64 چاپ لاهور)

[2] ( سوره مائده، آيه 67)

[3] (سوره نجم، آيه هاي 3 و 4)

[4] (مصباح المتهجد 737 و تهذيب الاحکام 6/25.)

[5] (تهذيب 3/143.)

[6] (احتجاج 1/64 و بحار الانوار 37/214)

[7] (فرائد السبطين ؛ جلد 2 ص312 .)

[8] (صحيفه نور ؛ جلد 19 ص62 و60)

[9] (روزنامه جمهوري اسلامي ؛ 24 شهريور 1363 ؛ شماره 1533 ؛ ص8.)

[10] (بخشي از زيارت پنجم اميرالمؤمنين عليه السلام؛ اين مقاله به قلم: حجت الاسلام مهدي فقيه و تنظيم حجه الاسلام سيد محمد مهدي حسين پور مي باشد.)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: